Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Το διήμερο που βρεθήκαμε στο χωριό μαζέψαμε λίγα χρήματα για να φτιάξουμε καινούργιες κουρτίνες στο σχολείο/ξενώνα. Κάποιοι μάλλον είχαν αντιρρήσεις για το αν πρέπει να χαλάσουμε λεφτά σε ένα κτίριο που δεν είναι δικό μας. Για να αποφύγω κάποιες παρεξηγήσεις λοιπόν λέω τα εξής:
Πρώτον, το κτίριο δεν μπορεί να το φορτωθεί κανείς στην πλάτη και να το πάρει από την Αγλαβίστα. Εκεί θα είναι για πάντα και εμείς θα το έχουμε ακόμη και αν ο Δήμος κάποτε το ανακαινήσει.
Δεύτερον, ΑΝ ποτέ ανακαινησθεί, (που δεν το βλέπω,) παράθυρα θα εξακολουθήσει να έχει. Δεν προορίζεται για φυλακή, για πνευματικό κέντρο λέει ο Δήμος οτι προορίζεται και ΑΝ το κάνει, πάλι θα θέλει κουρτίνες. Αν πιστεύει κανείς οτι θα μας βάλει κουρτίνες ο δήμος, τι να πω...
Τρίτον, ότι γίνει, θα γίνει με σκοπό να είναι χρήσιμο και μετά την ανακαίνηση (όποτε, αν, και όταν αυτή γίνει).
Τέταρτον, όσο φροντίζουμε εμείς (Σύλλογος/χωριανοί) το σχολείο μας, τόσο αποκτάμε ένα λόγο παραπάνω να διεκδικήσουμε τη διαχείρηση του από το Δήμο.

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ, οι κουρτίνες θα είναι πολύχρωμες για να μη γίνουν οι γνωστές παρεξηγήσεις.

PS.: Μη ξεχνάτε ότι ο Σύλλογος κάνει έργα με τις δωρεές μας. Χωρίς λεφτά δεν γίνετε
τίποτα.

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Άργησα να γράψω για το πανηγύρι μας γιατί δεν ξέρω και πως να πω αυτά που σκέφτομαι. Θα τα γράψω λοιπόν όπως μου έρχονται. Το πανηγύρι έγινε κανονικά στην πλατεία όπως πάντα, με ψητά, μπύρες, όργανα κτλ. Δυστυχώς όμως δεν ήμασταν εκεί!! Δηλαδή, πανηγύρι χωρίς κόσμο. Τρεις και ο κούκος. Την πρώτη μέρα ειδικά, ΟΛΟΙ μαζί οι παρεβρισκόμενοι ήταν δεν ήταν 35 άτομα. Πιο πολλοί ήταν οι οργανοπαίχτες και το προσωπικό του Μπρούμα για το μαγαζί παρά οι πανηγυριώτες. Την δεύτερη μέρα (Κυριακή) κάπως έφταξε η κατάσταση, αλλά και πάλι χλιαρά τα πράγματα. Και ποιός να χορέψει? Αν και οι ηλικιωμένοι της Αγλαβίστας είναι παληκάρια και το λέει η καρδούλα τους, τα πόδια τους δεν αντέχουν. Χόρεψαν λεβέντικα και με μεράκι ο Κώστας ο Παντούλιας και ο Κώστας ο Καλμαντής απο τους μεγαλύτερους. Οι νεότεροι μοιάζουν να μην "φτιάχνονται" από την όλοι ατμόσφαιρα. Είναι και το θέμα τις χαρτούρας που πρέπει να ρίξουμε στα όργανα για το χορό και το σκέφτετε ο κόσμος. Είναι που κάθε χρόνο όλο και λιγότεροι νέοι έρχονται και άμα δεν υπάρχει παρέα δεν γίνεται κέφι, είναι που τα παιδιά έχουν εξετάσεις και δεν προλαβαίνουν να έρθουν, είναι πολλά.... Πάντως την Κυριακή, αφού έφυγαν τα όργανα και το μαγαζί έκλεισε, μείναμε μια παρέα λίγων πιστών και κάναμε ένα χαμό μέχρι τις τέσσερις το πρωί που θα μας μείνει αξέχαστος!! Να ζήσεις Παραδείση !!!!!
Υπάρχει η διακαιολογία των ευρωεκλογών φέτος για τη μεγάλη αποχή στο πανηγύρι μας, αλλά πιστεύω οτι δεν είναι μόνο αυτό. Γενικά το χωριό έχει αρχίσει να ερημώνει. Δεν το προτιμάμε για τις αποδράσεις μας απο την Αθήνα. Έχουν μείνει πιστοί μόνο κάποιοι που έχουν μια "λόξα" με το Περιβόλι αλλά λίγοι. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Το χωριό μας είναι ωραίο. Δεν είναι "αράχωβα" αλλά έχει άλλα προσόντα. Είναι ήσυχο και δίνει τη δυνατότητα να περάσει κάποιος δυο τρεις μέρες με απόλυτη ηρεμία και χωρίς περιτά έξοδα για ξαπλώστρες, κοκτέιλ κτλ. Ούτε αυτοκίνητα, ούτε θόρυβο, ούτε ωράριο, τίποτα. Η απόλυτη ηρεμία. Λίγοι έχουν την τύχη να έχουν ένα τέτοιο μέρος για να ξεφύγουν. Εντάξει ωραία η Μύκονος και η Πάρος, αλλά από τα φώτα ξεχνάς οτι ο ουρανός έχει αστέρια, και όπου δεν έχει φώτα, ξεχνάς να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά για να κοιτάξεις. ΄

Πάρτε τις παρέες σας και αποδράστε στο χωριό μας. Μόνο έτσι θα το ξαναγεμίσουμε έστω και για λίγες μέρες.